Kurban bayramı gelince toplumumuzun nerede ise genelinde kurban fiyatları ile ilgili tartışma ve konuşmaların yoğunlaşması hayatımızın bir gerçeği olarak duruyor. Aylar-günler öncesinden yapılan pazarlıklar alınan kurbanlıklar falan kurban bayramının olmaz ise olmazı. Bizim asıl derdimiz pazarlıklar kaça alındı kaça satıldığının ötesinde olması gerekir.

Her yıl yaklaşık 2 milyon hayvan kurban ediliyor. Bu yıl tam rakamlar gelmese de tahminler sayının önceki yıllara göre düşük olacağı yönünde. Yaklaşık canlı hayvan fiyatlarının 250 ila 400 TL/Kg olduğu süreçte bir çok ailenin bu ibadetini yerine getiremediği aşikar. Peki gelecek yıl nasıl olacak?

Bu planlama ile gidilirse; kesimin daha az olacağı, fiyatların ise daha yüksek olacağını tahmin etmek zor olmamalı.

“Ne yapmalıyız?” diye düşünmek ve toplumun her kesiminin kırmızı veya beyaz ete ulaşmasının kolaylaştırılması için planlamalar ve stratejiler geliştirmeliyiz.

Öncelikle çiğ süt fiyatları, üreticiyi kar ettirecek banda çekilmelidir. Süt üreticisi kar etmediği sürece dişi hayvanları kesime gönderir. Dişi hayvan varlığı azalınca bir süre sonra toplam sürü varlığımız azalmaya başlar ve hem kesime gidecek hayvan sayısı hem de süt üretimimiz düşmeye başlar. Baskı altında tuttuğumuz çiğ süt fiyatları piyasada oluşan arz eksikliği dolayısı ile kontrolden çıkmaya başlar. Bu hızla devam ederse 2-3 yıl sonra inanılmaz bir süt ve süt ürünleri krizine doğru gideriz.

Peki ne yapmak gerekiyor?

Temel beslenme ürünlerinden süt ve etin dengelenmesi için tarımsal girdi maliyetlerinin düşmesi veya üreticinin zarar etmeyeceği ve kanunlarda belirtilen desteklemelerin doğru ve şeffaf şekilde üretime dayalı olarak yapılması sağlanmalı. Dışarıdan getireceğimiz hayvanlarla ancak geçici çözümler peşinde koşmaktan artık hayvancılığı kurtarmalıyız. Sağlıklı beslenmek için ihtiyacımız olan kaynakları arttırmalıyız. Zaten zor ayakta duran sektöre KDV muafiyetini kaldırarak bir darbe daha vurmayalım.

Dünyada birçok ülke, doğru planlama ile et ihtiyacını kendi kaynakları ile karşılamanın dışında bizim gibi ülkelere hem karkas et hem canlı hayvan satarak üreticilerinin gelirlerini artırıyor. Uruguay örneği önümüzde ne kadar bariz duruyor aslında. Almanya’da ortalama bir Kilo kırmızı et 10-12 Euro arası bizde ise 550-600 Lira. Birim bazınsa 5-6 kat daha yüksek fiyata tüketiyoruz. Almanya’daki et fiyatını Lira’ya çevirsek bile biz daha pahalıya et tüketiyoruz fakat bizim üreticimiz zarar ediyor veya kar edemiyor.

Bir öneri de Et ve Süt Kurumu’na. Kurbanda satılmayan hayvanları yok pahasına almak yerine memlekete dönüş için ücretsiz nakliye planlamasına destek olun, belki bu sayede sürdürülebilir hayvancılığa destek olursunuz.

Biz her kurban bayramında fiyat konuşmak yerine “Hayvancılığımız nasıl kurban etmekten kurtarırız”ı konuşmalıyız.