Sadece gazetecilik yaparak emekli olduğum meslek hayatımda çok olaya tanıklık ettim. Ana branşım spor olduğu için çok şampiyonluklar, bir o kadar da küme düşme maçları izledim. Mesleğimiz gereği soğukkanlı olmalıyız ve öyle olmak için azami gayret gösterdim. Bu nedenle çok az olaydan etkilenmişimdir. Duygularımı kontrol edemediğim olay da çok azdır.

Bazı anlar vardır ki; mesleki duygularınızı bir kenara bırakırsınız. Farkında olmadan olayın içine girmiş, yaşananların bir parçası olmuşsunuzdur.

Konyaaltı Belediyespor Kadın Hentbol Takımı'nın, İspanya'nın Atletico Guardes takımını 33-20 yenerek Avrupa Şampiyonu olduğu maç da, benim için ekstra bir olaydı. Türk hentbol tarihinin en büyük başarısına tanıklık etmek, tarihe ortak olmak ve her enstantaneyi saniye saniye yaşamak... Anlatılacak değil yaşanacak bir duygu.

Yaklaşık 25 yıl önce bir ilkokul çocukları arasından seçilerek oluşturulan minik takım, büyüdükçe gelişti, geliştirçe başarılı oldu, kulüpleşti, dereceler aldı ve bugünlere geldi. İlkokul çocuklarını eğiterek atılan tohumlar, ilmek ilmek işlenerek bugün Avrupa şampiyonluğu olarak karşımıza çıktı.

Daha önce iki kez final oynayıp kaybeden Birol Ünsal için, bu final artık 'tamam' ya da 'devam' maçı niteliğindeydi. Çünkü espri ile karışık söylediği, "Daha önce iki kez final oynayıp alamadığım kupayı yine alamazsam bu işi bırakacağım" sözünün altında az da olsa gerçeklik payı vardı.

Kaptanlar Monica Janeska ve Yasemin Şahin de, kulüp ve kendi kariyerlerinden çok, "Birol Ünsal için bu kupayı alacağız" derken gözleri doluyordu. Genç sporcular daha heyecanlı ama inançlıydı.

Maç öncesi tek eksik, 10 bin kişilik salonun yarısının boş kalmasıydı. Ama gelenlerin coşkusu 10 bin kişiye bedeldi.

Maç başladı, Konyaaltı sporcuları öne geçti, farkı açtı, İspanyol ekibine top göstermedi ve farkın kapanmasına izin vermedi. Görev alan her oyuncu hatasız oynadı. Elbette ön plana çıkanlar da vardı. Kaleci Sevilay Öcal İmamoğlu kariyerinin maçını çıkardı. Öyle kurtarışlar yaptı ki; takım arkadaşlarının kupayı kazanacaklarına olan inancı pekiştirirken, İspanyol oyuncuların gardını düşürdü. 

Sakatlığı nedeni ile oynayamayan kaptan Yasemin Şahin, "Allah benim gücümü alsın, arkadaşlarıma versin" diye ettiği duaların kabul olması için kenardan adeta kendini parçaladı. Arkadaşlarını uyardı, moral verdi, motive etti.

Yabancı oyuncuların birini diğerinden ayırırsak haksızlık ederiz. Sanja, Alena, Ivana, Monika ve Aleksandra sakatlanma pahasına kariyer maçlarını oynadı. Döne Gül, Elif Sıla, Ceylan ve diğer gençler ihtiyaç duyulduğunda görevlerini eksiksiz yerine getirdi. Ancak Döne Gül için ayrı bir parantez açmak gerekiyor. Oynadıkça büyüyen, büyüdükçe üreten ve İspanyolların kabusu olan genç oyuncu, galibiyetin mimarları arasında yerini aldı.

Sevilay için daha fazla yer ayırmazsak haksızlık ederiz... Bir kaleci bir maça ne kadar etki ederse o kadar etkili oynadı. Bir ara umutlanmaya niyetlenen İspanyollara, kalesinde duvar ördü. Özellikle ikinci yarıda bir pozisyonu iki kez kurtararak Atletico Guardes takımını mental olarak bitirdi.

İlk maçta hakem rezaletine rağmen 6 farkla mağlup olan Konyaaltı, adaletli bir hakem yönetimi ile 13 farklı galibiyete imza attı. Demek ki iki takım arasında 13 sayılık bir kalite farkı varmış.

Bu sadece bir galibiyet değil, Türk hentbol tarihinde ilk kez yaşanan ekstra bir zafer. Bir daha ne zaman yaşanacağı kestirilemeyen muhteşem bir şampiyonluk. Oynayan, izleyen herkesin iliklerine kadar hissettiği, milli duyguları zirveye çıkaran harika bir atmosferdi.

Bu işim tohumlarını atan, sulayan, bakımını yapan, yetiştiren ve yaklaşık 30 yıl sonra hasatını yapan Birol Ünsal'ın bu hayatta yaptığı belki en mükemmel icraatı izledik aslında. iki kez final oynadığı Avrupa'da, üçüncü fnali kazanarak ısrarlı ve sabırlı çalışmanın karşılığını aldı.

Ve itiraf etmeliyim... Benim de meslek hayatımda duygularımı çok da kontrol edemediğim, kendimi kaptırdığım ender maçlardan biri oldu. 

Birol Ünsal'ı, teknik ekibini, tüm sporcuları, yönetimi ve taraftarı kutluyorum. Sırada Süper Lig ve Türkiye Kupası şampiyonluğu var. 

Henüz üçüncü sezonunu yaşayan Konyaaltı Belediyespor Kadın Hentbol Takımı, sezonu 3 kupa ile kapatacak kalitede bir ekip ve bunu da başaracaktır.